In de meeste testamenten wordt tegenwoordig een zogenaamde uitsluitingsclausule opgenomen. Deze heeft als doel om de erfenis niet in een gemeenschap van goederen of niet onder de werking van een verrekenbeding in een akte van huwelijkse voorwaarden te laten vallen. Ouders nemen een uitsluitingsclausule vaak op om te voorkomen dat hetgeen hun zoon of dochter van hen erft, in de gemeenschap verdwijnt die is ontstaan na een huwelijk of een geregistreerd partnerschap. Op deze manier komt de erfenis bij een echtscheiding niet ongewild deels bij de ex-partner van het kind terecht. Hieronder vindt u een voorbeeld van een uitsluitingsclausule, zoals die vaak in een testament wordt opgenomen:
Ik bepaal dat al hetgeen uit mijn nalatenschap wordt verkregen en hetgeen door zaaksvervanging daarvoor in de plaats komt, alsmede de vruchten daarvan, niet vallen in de gemeenschap van goederen of een gemeenschap van geregistreerd partnerschap en niet in aanmerking worden genomen bij een verrekenbeding.